συμμετατίθημι

Α

1. μεταθέτω κάτι ταυτόχρονα με κάτι άλλο

2. παθ. συμμετατίθεμαι

μεταβάλλομαι συγχρόνως με άλλον

3. φρ. «τὸν θυρεὸν συμμετατίθεμαι πρὸς τὸν τῆς πληγῆς καιρόν» — μετακινώ ταυτόχρονα την ασπίδα μου ώστε να απαντήσω και να αποφύγω το χτύπημα τού αντιπάλου (Πολ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + μετατίθημι «μετακινώ, μεταβάλλω»].